Wann d'Welt vum Theater voller Traditiounen a Symboler ass, vill Arititen si sou uerdentlech wéi déi gréng Faarf ronderëm ronderëm. Firwat géif gréng, awer synononononym mat der Natur an Erneierung, Duerchhällechkeet op Brieder? Fir dat ze verstoen, musst Dir eropgoen, an de féiege Secht vun der Schreiwen an entdecken an den Afloss vun dëser Faarf vum Theater ausdekremsen.

Gréng, Heefung vum Theater: Eng Hierkonft huet mat Toxizitéit getraut

Fir d'Rechter vun d'Aventz a gréng gëtt gréngen, gréng ass net en einfacht Besldeschen Glim. Si fënnt hir Wuerzelen a ganz konkret Fakten. Amplaz vum 17. an den 18. Joerhonnert huet d'Weltstadfaart aus Koppel , e Kanner déi Streck e Pabut, dee vu Kab fortgestallt ginn. D'Teller, déi dës Kleeder hunn, ënner de verbrennte Schéissercher oder op schlecht lentisierten Szenen, riskéiert Kappbreet, och vergëft.

Et gëtt gesot datt e puer Kënschtler refuséiert gréng an der Haut ze droen, huet däerlech Haut irritéiert Haut gefouert ...

Dës ganz real Gefor huet lues a lues a lues ronderëm déi gréng Faarf gefaangen, als fatal oder verflucht ginn. Iwwert d'Zäit, déi chemesch Ursaach ass verschwonnen, awer den Onbequemen ass an d'Séilen bliwwen, trennt sech an d'Superstruktur duerchgesat. Gréng ass also synonym mat engem liewege Carrier ginn.

Molière an den Anekodo Tragedie

Eng aner emblmatesch Geschicht fiwestéiert dëse Glawen. Hien ass emum beschäftegt Mutoren gegrënnt, eng wichteg Figurstum Maino, dat, déi eng Vertrieder vun der impliiveritéitstberecht ass. Wann hien d'Iddi kritt huet, wann hien d'Aschalung vun der haiklecher Dester op deem Histan ass . Wéi och ëmmer, dësen trainiszéng Z hulli bewegt, war den Tabo den Taboo an ze behalen an dofir ass et Sommel Krees, am Theater ...

Domat vum 18. Joerhonnert, ass d'Angscht vun de grénge vu gréng ausgezeechent, déi ganz Iddi vu "futti grénge" gewonnen.

Beloiveren Doeller, op Tour, nach ëmmer nach unsetzen, d'haut op e grénge Chier an der Lolz unzezeden, wéi se erstaéi de Schicks ze provken. Och ass et net uerdentlech, datt en onerwënschte Green Accessoir

Kënschtler ware besonnesch empfindlech fir d'Unzeeche ze sinn, ass dës Geschicht duerch Joerhonnerte wéi eng stille Warnung gaang. D'Wierklechkeet ënnerbruecht gouf vu enger Generatioun zu enger Generatioun z'entseit, op de Kapp vun de Leit a Douraen an Dollieren a Weis vu villen déi modern Foren an Douraen vun villenatiertenaften.

Eng Faarf ausser am symbolesche Spektrum

Gréng, a ville Kulturen, evitéiert Natur, Gläichgewiicht oder och hoffen. Am Theiner gouf hien e Géigespiller an d'Symbol. Am bloste Lockchen, ass verbonne mat Leidenschaft, oder Schwaarz, déi onbespuer ass, Gréngs Bäederung fir seng Plaz op der Büh ze fannen.

Et hätt genuch fir e grénge Schauspiller ze verschwannen fir an de Schatten ze verschwannen sou datt de Schied an e Fluch ass.

Dës Perceptioun ass verstäerkt duerch praktesch Considératiounen: ënner bestëmmte Luuchten, besonnesch déi antik an en antike uerdentleche Projektioun, déi gréng Kostümer schued sinn , schued déi visueller oder onfäheg. Och wann déi aktuell Technologien déi gréisstendeels geléist huet, hunn Gewënn, Gewunnechten en haarde Liewen.

Superstititioun haut: tëscht Respekt a Provokatioun

Bei enger dramatesch Konschtschoulen, et ass ëmmer nach am "grénge Fluch" fir d'Verdauung vun de Studenten ze kréien. E funse Wee fir deatrescht Folkreore iwwerdroe wärend der Wichtegkeet vun der Geschicht an d'Symbolismus am Spill ass.

Schlussendlech, firwat bréngt gréng Pech mat dem Theater ? Zu Wesem, hien ass wierklech net wierklech schlecht mee embodies, an der kollektiver Phagie, eng Legacy vu Sträichtkëschten, staark Emotiounen a markant an opléisen. De Jesus erënneréiere s't sou dass d'Szen eng Plaz vun der Iwwermolmmoën ass, wou mir sou wéi verantwortbaren Zeechen spillen.

Refedéiert oder iowent dann gëtt e Choix, tëscht Ofstrenzt Tradition an e Geescht vun der Erausfuerderung.